ناخن هايم را لاك صورتي مي زنم..

.دوستشان دارم،

‌صورتي را مي گويم.. آرامش ميدهد..

و ياد تو در ذهنم حركت مي كند.

درست مثل ديدن يك فيلم...

و من ناگهان

در وسط ترين نقطه فيلم

ذهنم را محكم مي كوبم به ديوار

كه ديگر تو در آن حركت نكني..

و فيلم به همين راحتي تمام مي شود.

.من مي مانم و ناخنهاي با لاك صورتي ...

***

راستي:اين چند روزه يه حس مثل حس جودي ابوت دارم، درست وقتي كه منتظر نامه يا خبري بود

***

دلم ميخواد يكي منو محكم بغلم كنه..

.يكي من محكم بگيره دور دستاش

طوري كه نفس هاي گرمش روي پوستم رو حس كنم،

دلم يه بغل مردونه،

‌ يه بغل قوي ميخواد،

يه بغلي كه توش امنيت باشه،

‌يه بغل طولاني، عميق ميخوام.

براي تو:

نفهميدي چطوري داغون شدم. نفهميدي!!

ميشه بهم بگي خيلي دوستم داري

،خيلي به اين حرف نياز دارم...

اين طرفها:

واژه ها خيلي كم اند، نميتونم با واژه هام بغلت كنم...

دلم مي گيره !

***

باز هم، همان خط چشم آبي را كشيدم و همان بلوز سفيد را پوشيدم،

و موهايم را ريختم دورم،

درست همانطوري كه دوست داري...

باز هم،‌ سر همان كوچه منتظرت ماندم...

و تو ...

مثل هميشه نيامدي

و من باز هم فردا و فرداها منتظرت خواهم ماند.

.راستي، اين بار لطف كن خودت رو زودتر برسان

!تا من سوار آن ماشين سياه رنگ نشدم..

***

من هر مدلي مينويسم،‌همه اش يكي هست كه بگه چرا؟

يكي ديگه:

يه حسي مثل خودكشي توي وجودم هي داره ريشه ميده!