real

از اينکه به من بگن تو واقعيت زندگی کن خب، ناراحت نميشم، ولی از اينکه بخوام تو واقعيت زندگی کنم حوصلم سر ميره،‌ بعد يکمی خيالبافی ميکنم. ديگه حوصلم سر نميره. ولی خيالبافی کردن با يه نفر ديگه جالبتره، مثلاً هی من بگم اگه اينجوری بود بعدش چی ميشد،‌بعد هی اون بگه ، هی من بگم، هی اون بگه... خوب تخيلات دونفر باهم خيلی بامزه ميشه،‌ بعد يهو ميبينی شب شده تو همينجوری داری فکر ميکنی، شب شده ديگه، هيچی بايد بری بخوابی.

ببینم کسی هست که ماهی‌های سفره‌ی هفت سینش هنوزم زنده باشه ؟

اينقدر که همه چيزو سخت ميگيری برای خودت و همه، منم خسته شدم خب. يه تصميم خوب گرفتم،
ديگه دوستت ندارم، اينجوری يکی از معضلات زندگی خودم و خودتو حل ميکنم، اگه اينجا ام بيخودی فکر نکن هنوز باهات دوستما... نه ديگه قهر قهر تا روز قيامت، ميترسم روز قيامت بيای يقمو بگيری و در مورده اينکه دوست دارم و دوسم داری بازم دعوامون بشه، اصلاً قهر قهر تا هميشه‌ی هميشه....

اينو يادم نيست کی و کجا خوندم،
راستش زياد هم مهم نيست


به حكمتهاي نرم و نازك اعتماد نكنيد! از ياد نبريد كه مسئله بزرگ مسئله خير نيست، شر است. فلسفه‌اي كه از خلال آن همهمه گريه‌ها، ناله‌ها، دندان قروچه‌ها و آن آشوب ديولاخ عظيم كشتار جهاني شنيده نشود فلسفه نيست

يادمه يه بار يه ديوونه ای گفته بود اگه بين خوب و خوب‌تر نتونی يکيش رو انتخاب کنی مثل
اين ميمونه که بدترين رو انتخاب کرده باشی ...
ولی آخه ديوونه جونم اگه نتونی بين خوب و خوبتر انتخاب کنی يعنی نميدونی کدوم خوبه، کدوم خوبتر

چقدر بده كه مجبور باشي بين دو تا خوب تصميم بگيري
اينقدر بد، كه هردوشو از دست بدي

و هيچ وقت تصميم نگيري

شايد برزخ كه ميگن همين باش
ه

راستي

تو يه ببعي هستي

اگه،
ساندويچت بيشتر از هر چيزي كاهو داشته باشه

اگه وقتي چمناي توي خيابونو زدن، از بوش مست بشي


اگه موهاي صافتو به هر زحمتي كه هست فرفري كني
اگه برگاي گلدونت لبه هاش گاز زده باشه

اگه قرمه سبزی يا سبزی پلو رو به جوجه کباب ترجيح بدی

يه نامه نوشته بودم، خيلی وقت پيشا، يه نامه به هيچکس
وقتی که ۱۷ سالم بود،
يه نامه که به هيچکس هم ندادم بخونتش
يکمی بچه گونه بود، ولی خيلی حرفای راست زده بودم توش
حالا دلم خواست همه بخوننش،...‌همه‌ی همه که نه،
نميدونم
دو دلم ..
میدونی ... میدونم چی جوری باید بغلت کنم ٬ باور کن .